Co może wywołać Alzheimera
Alzheimer to jedna z chorób otępiających. Nie mniej jednak nie należy używać nazwy „Alzheimer” w ogólnym ujęciu takiego rodzaju schorzeń. Otępienie jest jednym z symptomów tej przypadłości, aczkolwiek nie każdy, cierpiący na problemy z pamięcią, ma Alzheimera. Jest to choroba rozwojowa, a stan pacjenta pogarsza się w miarę upływu czasu. Innymi słowy, funkcje mózgowe nieustannie zanikają.
Z upływem lat w mózgu odkładają się specyficzne rodzaje białek, określane mianem płytek i węzłów, przez co zostaje ograniczony przepływ impulsów między neuronami, a co za tym idzie, pojawiają się problemy z pamięcią. Wpływ tych rzekomych białek nie został jeszcze potwierdzony badaniami naukowymi, tak więc można tylko przypuszczać, że są one bezpośrednią przyczyną Alzheimera. Jednakże czynniki, takie jak podwyższone ciśnienie i zwiększony poziom cholesterolu, w połączeniu z wcześniej wymienionymi białkami, narażają organizm na pojawienie się tej przypadłości. W każdym razie są to tylko przypuszczenia.
Objawy
Alzheimer zaczyna się od subtelnych objawów, których rozwój następuje w czasie. Poniżej przedstawiliśmy typowe symptomy, świadczące o początkach tego schorzenia:
- Problemy z pamięcią: to najczęściej występujący symptom. Osoba cierpiąca nie jest w stanie przywołać zdarzeń ani konfrontacji, które ostatnio miały miejsce. Następnie dochodzą do tego zaburzenia podstawowych czynności, takich jak wysławianie się, czytanie, czy prowadzenie obliczeń.
- Podstawowe funkcje mózgu: Następuje stopniowy zanik funkcji myślowych, decydowanie oraz ocena sytuacji stają się coraz cięższe. Podtrzymywanie rozmów przestaje być naturalnym odruchem, a zakres samodzielności znacznie się ogranicza. Życie socjalne nie jest już tak intensywne, jak wcześniej, a cierpiący przestaje zdawać sobie sprawę gdzie i w jakim czasie się znajduje.
- Brak interakcji ze światem zewnętrznym: Pacjenci cierpiący na Alzheimera stają się nad wyraz nieufni wobec innych ludzi, co w niektórych przypadkach może nosić znamiona paranoi. 50% chorych żyje w złudnych przekonaniach, które nie mają pokrycia z otaczającym ich światem. Chorzy często winią najbliższych lub osoby zajmujące się nimi na co dzień za sytuacje, które w rzeczywistości nigdy się nie wydarzyły. Najgorszym przypadkom towarzyszą omamy wzrokowe i słuchowe.
- Ograniczenie samodzielności: Czynności dnia codziennego stają się barierą nie do przeskoczenia, ich wykonywanie przychodzi z trudem, a efekty są dalekie od oczekiwanych. Na tym etapie choroby pacjent nie wykazuje zaburzeń odnośnie do stosunków międzyludzkich, tak więc osoby z najbliższego otoczenia często nie są w stanie rozpoznać objawów Alzheimera.
Metody leczenia
Niestety, Alzheimer jest nieuleczalny, można jedynie przyhamować jego rozwój, tym samym ułatwiając cierpiącemu codzienne funkcjonowanie. Istnieją środki farmakologiczne, które zatrzymują objawy na początkowym etapie, nie mniej jednak ich skuteczność jest kwestionowana przez środowisko medyczne. Domniema się, że efekty uboczne stosowania tych środków są bardziej dotkliwe niżeli same symptomy Alzheimera. Leczenie w głównej mierze odnosi się do zapewnienia pacjentowi poczucia komfortu i bezpieczeństwa. Opieka w przestrzeni domowego ogniska to bardzo ważny aspekt kuracji. Eksperci medyczni zgodnie twierdzą, że pacjenci dzielniej stawiają czoła objawom choroby, przebywając we własnym środowisku domowym.
ZASTRZEŻENIE: Nie ma żadnej gwarancji, że uzyska się określony rezultat i w przypadku każdej osoby może się on różnić.
Źródło: Hersenstichting, NHS | Zdjęcia: video still, YouTube