Wtedy, jak na zawołanie, kolejny kopniak wylądował prosto na oparciu fotela Carla. To była ostatnia kropla. Carl udał zaskoczoną reakcję, szarpiąc się dramatycznie do przodu. W swoim przesadnym ruchu „przypadkowo” przechylił kubek z wodą do tyłu. Lodowata woda wylała się z kubka, rozlewając się na niczego niepodejrzewającą matkę.
Matka wydała z siebie zaskoczony krzyk, a jej magazyn spadł na podłogę, gdy poczuła, jak zimna woda zalewa jej ubranie. Chłopiec również został zaskoczony, jego oczy rozszerzyły się w szoku, gdy rozprysły się na nim małe kropelki zimnej wody. „Tak mi przykro! wykrzyknął Carl, odwracając się z udawaną troską. „Byłem tak zaskoczony kopnięciem. Nie chciałem rozlać tej wody”.