Chłopiec, ośmielony lekceważącą postawą matki, najwyraźniej postanowił wznowić swoją małą grę. Każde kopnięcie grzechotało w fotelu Carla, drażniąc jego ostatnie nerwy. Coś w Carlu pękło. Wystarczyło. Jeśli ta kobieta odmówi właściwego wychowania swojego dziecka, będzie musiał wziąć sprawy w swoje ręce…
„Czas dać nauczkę tej okropnej kobiecie i jej synowi” – pomyślał Carl. Wpatrywał się intensywnie przed siebie, formułując plan zemsty. Był tak pochłonięty swoimi planami, że ledwo zauważył powtarzające się kopnięcia – „thump, thump, thump” – o jego siedzenie.