Mimo to rodzice Olivera i Liam nigdy się nie poddali. Codziennie odwiedzali szpital, rozmawiając z pozornie niereagującą postacią w łóżku. Rozmawiali z Oliverem, mając nadzieję, że ich usłyszy i w końcu się obudzi. Jednak kiedy w końcu to zrobił, spodziewali się, że ich ponowne spotkanie będzie o wiele bardziej radosne.
Co jakiś czas przyjaciele i krewni delikatnie pytali: „Jak długo to jeszcze potrwa?”. Ale Liam i jego rodzice nie mieli wątpliwości: dopóki serce Olivera wciąż bije, nigdy nie opuszczą jego boku. Przez dekadę czuwali nad nim razem w zwykłej sali szpitalnej…