Amnezja
„Ach obudziłaś się”, mówi miły męski głos. Ruth patrzy na mężczyznę i zastanawia się, czy upadek spowodował amnezję, bo nie rozpoznaje ani jego, ani pokoju. „Pewnie mnie nie poznajesz, bo zemdlałaś w chwili, gdy złapałem Twojego psa, ale mam na imię Kevin”, powiedział patrząc na nią z troską. Ruth jest nagle znowu w pełni czujna, „Mój pies powiedziałeś?”, „Gdzie on jest?”. Mężczyzna rzuca jej smutne spojrzenie, odwraca się i woła kogoś, aby do nich dołączył.
Następnie wyjaśnia całą historię. Opowiada jej o tym, że jest sprzedawcą w sklepie i widział w kamerze jak przewróciła się. Opowiada jej również, że chciał ją uratować, ale tłum był zbyt duży. Wepchnął się w tłum, ale naprawdę trudno było iść w tym kierunku. W końcu się to udało i przyniósł ją tutaj, do magazynu sklepu. A potem mówi jej coś jeszcze. Ruth nie może uwierzyć, że właśnie to powiedział. Nie może się dłużej powstrzymać i łzy spływają jej po policzkach