Prawda o niezwykłym zwrocie w jego życiu miała głęboki wpływ na postrzeganie siebie i swojej przeszłości przez Rohana. Spojrzał wstecz na swoje stare zdjęcia, jego oczy skupiły się na spuchniętym brzuchu, który był przedmiotem kpin i żartów. Teraz postrzegał go jako świadectwo odporności, wyjątkowej więzi braterstwa zamkniętej w jednym ciele. Jego początkowy szok ustąpił miejsca refleksyjnemu spokojowi, nowo odkrytemu uznaniu dla niezwykłej podróży, którą wyznaczyło mu życie.
Gdy wieści o jego przypadku rozeszły się, Rohan znalazł się w centrum uwagi. Nagle stał się nie tylko rolnikiem, ale żywym cudem medycyny. Postrzeganie go przez społeczność zmieniło się diametralnie. Jego dręczyciele stali się jego sympatykami.
Jego brzuch, niegdyś źródło kpin, stał się symbolem jego bezprecedensowej historii przetrwania. Jednak słodko-gorzki smak ich przeprosin sprawił, że Rohan zaczął zastanawiać się nad prawdziwą naturą empatii i zrozumienia.