„W porządku, jeśli to cię przytłacza, Jack – powiedziała spokojnie i łagodnie. „Wszyscy zrozumiemy, jeśli będziesz potrzebował dodatkowego czasu wolnego” – dodała. „Nie, nie, nie, to nie tak – mruknął Jack, otwierając portfel. Wyjął zdjęcie, trzymając je przez chwilę w dłoniach, po czym kontynuował: – Czy ona nie wygląda jak moja zmarła żona? Wskazał na kobietę siedzącą na miejscu 37A, a następnie otworzył dłonie, by pokazać zdjęcie.
Kim zmarszczyła brwi, starając się ukryć zaniepokojenie. Jack mógł stwierdzić, że przyglądała się zmiętemu zdjęciu z życzliwością, próbując zapewnić go, że nie postradał zmysłów. Jednak wyczuł też nutę wątpliwości w jej wyrazie twarzy. „Proszę, przyjrzyj się bliżej, Kim, zanim dojdziesz do wniosku, że tracę zmysły – błagał, a jego słowa padały w pośpiechu.