„Cześć”, powiedział powoli: „Dokąd zmierzasz?”. Emily spojrzała na niego. Coś w nim sprawiało, że skóra jej się czołgała. „Do miasta – odpowiedziała z wahaniem. Mężczyzna spojrzał na nią z góry na dół, jego wzrok zatrzymał się na niej. „Może wskoczysz, a ja cię podwiozę?”. Emily zawahała się. Instynkt podpowiadał jej, by odmówić, ale jak inaczej miałaby wrócić do domu?
„Nie wiem…”, wymamrotała. „Daj spokój, jest późno. Zawiozę cię bezpiecznie do domu”, powiedział z niepokojącym uśmiechem. Emily cofnęła się o krok, myśląc, że najlepiej będzie iść dalej. Strach ogarnął ją, gdy nerwowo skanowała otoczenie, mając nadzieję, że w oddali pojawi się lepsza opcja. Mężczyzna spojrzał na nią z zapałem i szybko dodał: „Powiem ci coś, zrobię coś dla ciebie, jeśli ty zrobisz coś dla mnie”.