Derrick często budził się w godzinach przedpołudniowych, pobudzany przez nieustępliwy umysł, który martwił się niezapłaconymi rachunkami i prawie pustą lodówką. Zanim Rusty pojawił się w jego życiu, spędził wiele poranków wpatrując się w łuszczącą się tapetę w ciasnych mieszkaniach, zastanawiając się, gdzie znajdzie pieniądze na posiłek tego dnia. Dusząca beznadzieja przygniatała go, grożąc zduszeniem wszelkich ambicji.
Był czas, kiedy Derrick miał przyzwoitą pracę w małym zakładzie produkcyjnym. Obsługiwał prasę maszynową, pracując na wyczerpujących zmianach, ale otrzymując stałą pensję. To bezpieczeństwo wyparowało, gdy fabryka została niespodziewanie zamknięta, pozostawiając dziesiątki pracowników – wśród nich Derricka – walczących o skromną pracę na i tak już walczącym rynku pracy.