W ciągu kilku minut Derrick został tymczasowo zatrudniony. Miał pracować w nocy, uzupełniając zapasy na półkach i prowadząc kasę w razie potrzeby. Ulga zderzyła się z paniką. Miał tylko kilka godzin, by zebrać wystarczająco dużo pieniędzy na operację Rusty’ego. Każda mijająca sekunda była jak bicie tykającego zegara.
Ciemność skradała się nad parkingiem, gdy Derrick zajął swoje stanowisko za słabo oświetloną kasą. Jego pierwszymi klientami byli nocni wędrowcy szukający przekąsek lub artykułów pierwszej potrzeby. Grzebał w kodach kreskowych i z trudem powstrzymywał zmęczenie. Jednak każde piknięcie skanera wydawało się postępem.