Jego oczy skierowały się na przód samolotu i Kristen zobaczyła to – błysk czegoś, czego nie potrafiła do końca umiejscowić. Panika? Nie, to było zbyt ulotne, zbyt subtelne, ale niewątpliwe. Jego twarz, wcześniej zarumieniona od niewymuszonego ciepła, lekko zbladła.
Pewność siebie, którą sobie wcześniej wyobrażała, zdawała się zanikać. Jego ręka, która spoczywała swobodnie na podłokietniku, drgnęła lekko. Był to niewielki ruch, ledwo zauważalny, ale widziała, jak jego palce wyginają się niezręcznie, zanim sięgnął, by wyregulować kołnierzyk.