Kristen rozłożyła się wygodnie w fotelu klasy biznes, wydając z siebie głębokie westchnienie. Ostatnie kilka miesięcy było wyczerpujące – wir prezentacji, długodystansowych lotów i niekończących się negocjacji.
Przez tak długi czas była uzależniona od kofeiny i siły woli, że myśl o powrocie do domu wydawała się niemal nierealna. Ale teraz, gdy miękka skóra fotela wyściełała jej ciało, a delikatny szum samolotu zaczął wibrować pod nią, pozwoliła sobie w końcu się zrelaksować. Dom. Po tak wielkim chaosie w końcu zmierzała do domu.
Gdy pasażerowie zaczęli wchodzić do samolotu, zerknęła przez okno, obserwując pracowników pasa startowego biegających pod jasnymi światłami. Próbowała oderwać się mentalnie, ale jej myśli wciąż ciągnęły ją z powrotem do miesięcy za nią – nocy, które ledwo pamiętała, kalendarza pełnego zobowiązań, których nie mogła się doczekać.