Dziennik szczegółowo opisywał przemyślenia i teorie wuja na temat spraw, które badał. Obok dziennika znajdowała się kolekcja starych wycinków z gazet, z których każdy podkreślał inne zbrodnie i podejrzanych.
Było też kilka starych, zakurzonych teczek oznaczonych datami i numerami spraw, co sugerowało trwające badania i nierozwiązane pytania. Pokój był świadectwem poświęcenia jej wuja, łączącego dowody w nieustannym dążeniu do prawdy.