Serce Davida przyspieszyło, gdy próbował wymyślić, co zrobić. Był już spóźniony, więc nie mógł sobie pozwolić na marnowanie czasu. Każda mijająca sekunda była jak nóż wbijany w jego wnętrzności. Intensywnie poirytowany zastanawiał się, dlaczego samochód nie rusza. Ludzie powinni wiedzieć, że nie mogą tam parkować. Kto byłby tak głupi, żeby zaparkować samochód na ruchliwej drodze?
Po kilkukrotnym zatrąbieniu zobaczył, że w końcu zwrócił uwagę kierowcy drugiego samochodu. Gdy David opuścił szybę, aby skonfrontować się z kierowcą, zobaczył, że kierowca był bogatą, uprawnioną kobietą z zadowolonym wyrazem twarzy. Jego krew zagotowała się jeszcze bardziej, gdy zdał sobie sprawę, że najwyraźniej ignorowała jego trąbienie i cieszyła się władzą, jaką nad nim miała.