Marszcząc brwi za okularami w drucianych oprawkach, dr Ellis dokładnie zbadała papier pod archiwalną lampą. Doszła do wniosku, że jest autentyczny i prawdopodobnie pochodzi z późnych lat trzydziestych lub wczesnych czterdziestych XX wieku. „Wiele osób obawiało się bombardowań podczas II wojny światowej” – powiedziała. „Niektórzy nawet budowali ukryte pomieszczenia w swoich domach. Może ty masz tajny schron?”
Elizie zakręciło się w głowie. Przypomniała sobie małe części lalek i wstążki, but, poczucie niewidzialnej obecności w jej domu. Czy te przedmioty mogły należeć do dziecka, które mieszkało – i być może ukrywało się – w tym miejscu dziesiątki lat temu?