Tak więc, pomimo ostrzeżeń o trudnym terenie, nieprzewidywalnej pogodzie i czających się drapieżnikach, zdecydował się ją zabrać. Racjonalizował, że staranne planowanie – solidna uprząż, dodatkowe zapasy i krótsze wędrówki – pomogą im obojgu zachować bezpieczeństwo. Jednak tak naprawdę po prostu nie mógł znieść myśli o rozstaniu z nią.
Rankiem, gdy wyruszyli w drogę, Marcusa ogarnęła fala emocji. Podekscytowanie długo wyczekiwaną podróżą mieszało się z obawą o Lunę. Chociaż wydawała się energiczna i zaciekawiona, wiedział, że mokradła wystawią ją na próbę. Mimo to wierzył, że ich rosnąca więź poprowadzi ich przez wszelkie wyzwania.