Ethan odetchnął, a w jego oczach błysnęła mieszanka strachu i determinacji. „W porządku – powiedział. „Ale lepiej mieć plan awaryjny, jeśli to nie zadziała „Będę monitorował wszystko stąd i w razie potrzeby dostosuję sterowanie – zapewnił go Martin.
Zablokował przepustnicę, upewniając się, że pociąg utrzyma prędkość. „Po prostu zajmij ich na tyle długo, byśmy mogli dotrzeć do stacji. Musimy tylko wytrzymać jeszcze trochę czasu” Ethan skinął głową, ściskając mocno klucz i ruszył w stronę drzwi prowadzących na korytarz.