Z każdym krokiem bliżej szympansa, serce Jessie przyspieszało, a jej umysł dostosowywał się do delikatnej sytuacji rozgrywającej się przed nimi. Gdy wyciągnęła rękę, mając nadzieję na zniwelowanie przepaści zaufania między nimi, szympans zareagował. Jego zęby wyszczerzyły się w ostrym ostrzeżeniu, pierwotnym przypomnieniu o granicach, których nie należy przekraczać.
Po zakończeniu rozmowy nastąpiła długa przerwa, która sprawiła, że serce Jessie przyspieszyło. Niemal słyszała tykający zegar, z każdą sekundą coraz bardziej się martwiąc. W końcu weterynarz poprosił ją o opisanie stworzenia. Jessie starała się jak mogła, wymieniając każdy szczegół, który zauważyła.