Idąc starą polną drogą, George podziwiał żywe widoki i dźwięki lata – wesoło ćwierkające ptaki, brzęczące pszczoły, ważki latające nad głową i delikatny szelest drzew na delikatnym wietrze. Spokojne piękno lata było ostrym kontrastem z przerażającą sceną, która miała się wkrótce wydarzyć.
George zagwizdał, idąc w kierunku pastwisk, nie mogąc się doczekać, by zobaczyć Lunę i pobawić się z nią. Luna była najukochańszym czworonożnym przyjacielem George’a. Chociaż George bardzo kochał wszystkie swoje zwierzęta, miał szczególne miejsce dla swojego starego towarzysza i zaufanego najlepszego przyjaciela.