W chwili, gdy George wszedł do zagrody wilka, szczeniak podbiegł do niego, merdając ochoczo ogonem. George był zdumiony, widząc, jak dobrze zwierzę czuje się w towarzystwie ludzi w porównaniu do sytuacji, gdy po raz pierwszy odkrył je w terenie.
Patrząc w oczy szczeniaka, George zrozumiał, dlaczego Luna poczuła tak głęboką potrzebę zaopiekowania się tym stworzeniem. W jej spojrzeniu był niezaprzeczalny urok i inteligencja. George był zahipnotyzowany, czując nieoczekiwaną więź z tajemniczym wilczym szczenięciem, które pojawiło się w tak tajemniczy sposób.