Sława, jak odkrył Rohan, była mieczem obosiecznym. Choć oferowała mu uznanie i empatię, obnażała również powierzchowność ludzkich postaw. Ci sami ludzie, którzy kiedyś się z niego śmiali, teraz przepraszali go. Jednak zamiast szukać zemsty, Rohan postanowił wybaczyć.
Wykorzystał swoją wyjątkową pozycję nie po to, by karać, ale by edukować. Był żywym świadectwem odwiecznej mądrości, że pozory mogą mylić, że złożoność życia często sięga znacznie głębiej, niż można to dostrzec.