W końcu jego rodzice i brat ustąpili i usiedli, by wysłuchać tego, co miał do powiedzenia. Oliver wciąż był słaby, ale zebrał wystarczająco dużo sił, by do nich przemówić. Słowa po prostu z niego płynęły, czując, że nie musi nawet myśleć o tym, co mówi.
Kiedy już podzielił się wszystkim, spojrzał na rodziców i brata. Wpatrywali się w niego szeroko otwartymi oczami, bez wyrazu. Minęła chwila ciszy, zanim ktokolwiek się odezwał. W końcu to Liam przerwał ciszę.