Wyjaśnili, że wiele osób, które wybudziły się ze śpiączki, zgłaszało intensywne, żywe wizje, opowiadając o doświadczeniach, które wydawały się bardzo realne. Nie było na to logicznego wytłumaczenia, ale najbardziej prawdopodobną teorią było to, że wizje te były jedynie halucynacjami. Jednak gdy tylko Oliver to usłyszał, jego reakcja była szybka i gwałtowna.
Jego oczy płonęły mieszanką frustracji i desperacji. Sugestia, że jego doświadczenia były po prostu zmyślone, bardzo go zabolała. „Wróciłem, by podzielić się czymś ważnym – nalegał, a jego głos drżał z nagłej potrzeby. „Potrzebuję, abyście wszyscy naprawdę mnie wysłuchali. Nie chodzi tylko o mnie, ale o nas wszystkich. To sprawa życia i śmierci!”