Kiedy dr Henderson skończył podawać zastrzyk, zwrócił się do Vanessy, a jego wyraz twarzy złagodniał. „Poświęć tyle czasu, ile potrzebujesz, by się pożegnać – powiedział łagodnie. „Będę na zewnątrz z Samanthą, jeśli będziesz czegoś potrzebować Jego ciepły ton złagodził nieco jej napięcie.
Wątpliwości Vanessy zaczęły się rozwiewać, a wcześniejszy niepokój zniknął. Zdała sobie sprawę, że jej podejrzenia były prawdopodobnie tylko żalem, który zaciemniał jej osąd. Z wdzięcznością skinęła głową, czując pocieszenie w dobroci weterynarza, gdy skupiła się na ostatnich chwilach spędzonych z Juniper.