Rozpacz Vanessy zaczęła się zmieniać, zastąpiona przez twarde postanowienie. Ocierając ostatnie łzy, zadzwoniła do kliniki doktora Hendersona i rozmawiała z jego recepcjonistką, jej głos był stanowczy. „Potrzebuję adresu doktora Hendersona” – zażądała, a jej determinacja pozostała niezachwiana.
Recepcjonistka zawahała się przez chwilę, ale słysząc stanowczy ton Vanessy, ustąpiła i przekazała jej adres przez telefon. „Chodźmy, musimy znaleźć tego człowieka – powiedziała do Samanthy, jej ton nie przyjmował żadnych argumentów.