Wyglądało to tak, jakby nie tylko czekała na podwózkę, ale także potrzebowała pomocy lub bezpieczeństwa, co sprawiło, że Jacob poczuł natychmiastową troskę o jej dobre samopoczucie. Zjechał na pobocze i oparł się o siedzenie pasażera, by opuścić szybę. „Podwieźć cię? – zapytał.
Wahała się przez chwilę, jej oczy skanowały wnętrze samochodu, jakby uważnie rozważała swoje opcje. Po krótkiej przerwie skinęła głową z wahaniem i powiedziała: „Tak, proszę. Próbuję dostać się na dworzec autobusowy w Whistletown