W pokoju panowało napięcie, a Brenda czuła, że jej cierpliwość się wyczerpuje. Jej umysł domagał się odpowiedzi, ale w głębi duszy wiedziała, że zbyt mocne naciskanie może sprawić, że Stacey całkowicie się zamknie. Na razie Brenda mogła tylko czekać – choć każda sekunda ciszy wydawała się wiecznością.
Dr Lawson skończył pakować swoją torbę i odwrócił się do Brendy, a jego wyraz twarzy był stanowczy. „Biorąc pod uwagę sytuację, zdecydowanie sugeruję skontaktowanie się z Opieką Społeczną – powiedział. Żołądek Brendy skręcił się. „Jest pan pewien, doktorze?” wyszeptała, jej głos był ledwo słyszalny. Przytaknął uroczyście. „Musimy zapewnić dziecku bezpieczeństwo. Oni mogą pomóc