Była tak pochłonięta własnymi myślami, że nawet nie zauważyła, jak jej koleżanka, Harper, podkrada się do niej. „Co jest! Powiedziała wesoło Harper. Sandra aż sapnęła: – Zaskoczyłaś mnie – powiedziała, siląc się na sztuczny uśmiech. „Po prostu trochę marzyłam – wyjaśniła, utrzymując lekki nastrój. Nie chciała jej mówić, co chodzi jej po głowie. A jeśli się myliła?
Harper przyglądała się jej przez chwilę, a następnie zapytała: – Gotowa, by zacząć podawać drinki? Sandra skinęła głową i obie ruszyły w stronę kuchni. Sandra miała rozpaczliwą nadzieję, że będzie mogła podawać w przejściu nr 2. Miała konkretny powód, dla którego chciała pracować w przejściu nr 2 – to tam siedziała kobieta, która wcześniej zwróciła jej uwagę. Miała nadzieję, że uda jej się podejść bliżej i dowiedzieć się o niej nieco więcej.