Spędziła wiele dni przygotowując się do rozmowy, powtarzając słowa w myślach, szukając idealnego momentu. Myślała o sposobach złagodzenia ciosu, przekazania prawdy w sposób, który nie zburzyłby ich świata po raz kolejny.
Kiedy w końcu z nimi usiadła, ich reakcje były pełne szoku i wdzięczności. Ich szeroko otwarte oczy wyrażające niedowierzanie szybko ustąpiły miejsca zrozumieniu wykraczającemu poza ich lata. Ich młode serca, choć zaskoczone, były poruszone jej bezinteresownością. Były łzy, uściski i zbiorowe westchnienie ulgi. Więź, która już wcześniej była między nimi silna, tylko się wzmocniła w obliczu tego objawienia, jeszcze bardziej cementując ich związek.