Gdy dotarł do gabinetu weterynaryjnego, serce Allana uniosło się, gdy zobaczył, że jelonek się obudził, a jego oczy były jaśniejsze niż poprzedniej nocy. Gdy tylko jelonek zauważył Allana, podszedł do niego słabym, ale zdeterminowanym krokiem.
Allan uklęknął, delikatnie głaszcząc jelonka po głowie, gdy ten pochylił się do niego, wydając z siebie cichy pomruk. Jelonek polizał jego dłoń, czując wdzięczność i przywiązanie. Oczy Allana zamgliły się, gdy zdał sobie sprawę, jak dzielne stworzenie cierpiało w milczeniu przez tak długi czas.