Allan ponownie wyszedł na zewnątrz, jego oddech był widoczny w mroźnym powietrzu, zdał sobie sprawę, że coś jest nie tak. Jeleń nie tylko skulił się przy płocie w poszukiwaniu ciepła – był zaplątany. Jego delikatne nogi były uwięzione między drewnianymi listwami, a szaleńcza walka była widoczna w zadrapaniach i wygiętych słupkach. Jeleń nie ruszał się od wielu godzin.
Klęcząc ostrożnie, Allan zbadał sytuację. Sierść zwierzęcia była śliska od szronu, jego ruchy słabe, a płytki oddech zdradzał wyczerpanie. Domyślił się, że uciekało – być może przed drapieżnikiem lub psem – i wpadło w ślepą panikę. Widok był zarówno żałosny, jak i nawiedzający.