Gdy Daniella podążyła za dwoma wilkami, gęsty las zaczął się przerzedzać, odsłaniając przebłyski świata, który znała. Znajome widoki i dźwięki stopniowo powracały, jakby sam las prowadził ją z powrotem.
Wychodząc z lasu, Daniella poczuła słodko-gorzkie poczucie zamknięcia. Jej wilczy przewodnicy doprowadzili ją bezpiecznie do tego punktu, a ich obecność była pocieszającą częścią jej przygody. Ich ostateczne rozstanie oznaczało koniec rozdziału wypełnionego koleżeństwem i cichym przewodnictwem.