Bliższe spojrzenie na namiot ujawniło wyraźne oznaki szybkiego wyjazdu: wejście było przekrzywione, materiał lekko podarty, a zamki błyskawiczne źle dopasowane. Te szczegóły wskazywały na nagłą potrzebę i być może strach, pobudzając wyobraźnię i niepokój Samanthy.
Wewnątrz namiotu, pośród rzeczy osobistych rozrzuconych w pośpiechu, Samantha odkryła mały medalion zawierający rodzinne zdjęcie, przejmujące przypomnienie życia splecionego z tym miejscem. Obok niego znajdował się aparat fotograficzny z kartą pamięci do połowy zapełnioną chwilami uchwyconymi i zamrożonymi w czasie, oferujący cichą narrację, okno na doświadczenia tych, którzy kiedyś nazywali to tymczasowe schronienie domem. Te przedmioty, pozornie przyziemne, kryły w sobie historie czekające na odkrycie, wciągając Samanthę dalej w tajemnicę, którą krył las.