Wpisy w dzienniku stały się bardziej szczegółowe, opisując dziwne zachowania niedźwiedzi i ich niepokojącą obecność w lesie. Fascynacja pisarza tymi zwierzętami stała się mroczna, a jego słowa przepełnione były mieszanką zachwytu i strachu.
W miarę kontynuowania historii pisarz miał obsesję na punkcie znalezienia legendarnego młodego białego niedźwiedzia, o którym mówi się, że żyje w najciemniejszych częściach lasu. To, co zaczęło się jako odkrywanie, przerodziło się w niebezpieczną obsesję, a jego podekscytowanie przerodziło się w nieustanne polowanie.