Gdy Dave siedział w pokoju przesłuchań, funkcjonariusze ujawnili, że monitorowali jego interakcje z owczarkiem niemieckim i kanalizacją burzową za pomocą kamer ulicznych. Dave poczuł dreszcz przebiegający mu po kręgosłupie, gdy zdał sobie sprawę, że był pod obserwacją bez jego wiedzy. Funkcjonariusze milczeli na temat tego, co odkryli w kanale, pozostawiając Dave’a zastanawiającego się, jakie potępiające dowody mają przeciwko niemu. Czuł, jak serce wali mu w piersi, gdy starał się pogodzić z powagą sytuacji.
Dave spełnił prośbę funkcjonariuszy i zaczął szczegółowo opowiadać o swoim dniu. Miał nadzieję, że w ten sposób rzuci trochę światła na tajemniczą sytuację i oczyści swoje imię. Gdy mówił, funkcjonariusze słuchali uważnie, notując i zadając dociekliwe pytania. Dave starał się przypomnieć sobie każdy szczegół, mając nadzieję, że pomoże to władzom w ustaleniu, co się stało. Kiedy mówił, nie mógł powstrzymać się od kwestionowania własnego osądu i zastanawiania się, czy nie przeoczył czegoś ważnego.