Dłonie Jose ponownie zwinęły się w pięści, a jej słowa podsyciły jego wściekłość. Jego umysł wirował od możliwych odpowiedzi, gdy próbował zachować zimną krew. Pomyślał jednak o instrukcji, którą właśnie otrzymał, więc podjął ogromną decyzję, by zachować ciszę i skoncentrować całą swoją uwagę na uspokojeniu zszarganych nerwów.
Jednak kopanie zostało wznowione. Jose poczuł kolejne kopnięcie w siedzenie i głęboko odetchnął. Zdawał sobie sprawę, że zachowanie opanowania było niezbędne zarówno dla jego własnego zdrowia psychicznego, jak i dobrego samopoczucia innych pasażerów. Odwrócił się z powrotem do małego chłopca i uśmiechnął się do niego delikatnie.