Dalsze badania ujawniły jednak niuanse w tym rozumieniu. Rachel Manning i jej koledzy odkryli, że oryginalna historia zbrodni Kitty Genovese nie była tak jednoznaczna, jak donoszono; niektórzy ludzie wezwali policję, a inni krzyczeli z okien.
Metaanaliza Petera Fishera również potwierdziła efekt osoby postronnej, ale wskazała, że obecność biernych osób postronnych szczególnie zmniejszyła reakcje pomocowe. Co ciekawe, gdy jedna osoba została poinstruowana, aby pomóc, efekt się odwrócił: ludzie stali się bardziej skłonni do pomocy, co sugeruje, że głównym wyjaśnieniem efektu obserwatora może być niepewność, a nie dyfuzja odpowiedzialności.