Wskaźnik ten spadł do ponad 60 procent, gdy sądzili, że obecne są dwie inne osoby i do mniej niż połowy, gdy sądzili, że obecnych jest pięć innych osób. Czas potrzebny na zaoferowanie pomocy również się różnił: mniej niż minutę, gdy byli sami, ale średnio prawie trzy minuty w przypadku pięciu innych osób.
Początkowo przypisywano to dyfuzji odpowiedzialności – ludzie czuli się mniej osobiście odpowiedzialni za działanie, gdy inni byli obecni. Późniejsze replikacje i badania w różnych sytuacjach kryzysowych potwierdziły efekt osoby postronnej, pokazując, że ludzie często przechodzili obok osoby w potrzebie, nie pomagając jej.