„Wiem, Lucas. Od tamtej pory żyję z poczuciem winy każdego dnia. Byłam młoda, głupia i zdesperowana, by dopasować się do niewłaściwego tłumu. Ale zmieniłam się, Lucas. Życie było dla mnie naprawdę ciężkie przez ostatnie kilka lat. Nie jestem tu, by prosić cię o wybaczenie, ale potrzebuję tej pracy bardziej, niż możesz sobie wyobrazić. Zalegam z rachunkami, a ta szansa jest moją ostatnią nadzieją. Proszę, Lucas, błagam cię – po prostu daj mi szansę”
Lucas wpatrywał się w nią, serce mu waliło. Przez lata wyobrażał sobie tę scenę na milion różnych sposobów. Ale ani razu nie spodziewał się, że Ariel będzie siedziała tuż przed nim i pilnie potrzebowała jego pomocy.