Emma spojrzała w lustro i otarła łzy z policzków. Wzięła głęboki oddech i skierowała się do drzwi. Ale właśnie miała otworzyć drzwi. Usłyszała pukanie. Jej serce zaczęło bić szybciej, gdy otworzyła drzwi. Czy to może być David?
Kiedy otworzyła drzwi, jej wyraz twarzy zmienił się z pełnego nadziei na rozczarowany. To nie był David. To był jej ojciec. W chwili, gdy zobaczyła, że ojciec patrzy na nią zatroskanym i poszukującym wzrokiem, zdała sobie sprawę, że potrafił wyczytać wszystko z jej twarzy. Wiedział, że coś jest nie tak.