James szybko zniknął w ciemności poniżej. Tina patrzyła na to, a jej serce biło szybciej z każdym centymetrem, który znikał. Studnia była głęboka i zacieniona, a wszystko, co słyszała, to echo ostrożnych ruchów Jamesa. Jej dłonie były spocone, ściskając linę, która łączyła ją z Jamesem w ciemności.
Wtedy, bez ostrzeżenia, lina szarpnęła się i wyślizgnęła z jej rąk. Ogarnęła ją panika. Próbowała zawiązać węzeł wokół talii, ale teraz zdała sobie sprawę, że nie jest wystarczająco ciasny. Strach dławił ją, gdy gorączkowo próbowała ponownie chwycić linę, ale było już za późno.